God in het gekkenhuis

Ampat

Anne van der Meiden

Henk Harmsen noemen wij in de taal van ons beider geboortestreek een “ampatten”. Dat woord heeft een meerwaarde vergeleken met het Nederlandse “apart”. In elk geval betekent het twee dingen.

Henk bedenkt, vertelt en construeert verbanden die je niet of nauwelijks elders tegenkomt. Ik geloof dat alleen Belcampo zoiets kon maken. Henk is een narratief talent, dat zich van “formats”, logische verbanden of historische feiten nauwelijks iets aantrekt. Zijn wereld is één vervlechting van spirituele belevingen, narratieve omwegen en flarden van Bijbelse verhalen. En dat stuurt hij op ons af in een vrolijke stijl. Hij laat zich alles aanreiken achter zijn computer, zegt hij. Stukjes genade die hem raken verzamelt hij en strooit ze als confetti door zijn vertellingen. Zo wordt hij echt een aparte verteller. Die ook ampat overkomt.

Ampat betekent nog iets anders. In het oosten van het land wordt het ook gebruikt als alternatief voor het woord “stellig” of “beslist”. Wat Henk Harmsens verhalen betreft, zullen de meeste mensen zeggen dat ze zulke verhalen ampat nooit gelezen hebben. Bekijk je zijn hoofd op de achterkant van het boekje, dan zie je dat die schijnbaar voortrollende verhalen wel zo’n hoofd nodig hebben om te ontstaan. Werkelijk apart.
Een raad: lees eerst de betreffende Bijbelse verhalen, anders kom je aan het dwalen in het hersenlabyrint van die ampatte Harmsen.

In elk geval: ampat aanbevolen!

Dr. Anne van der Meiden is o.a. auteur van In de dood kun je niet wonen